در این خیابان چند بازار سهام دیگر از جمله« نزدک» مستقر هستند. اما این خیابان چگونه به مرکز مالی آمریکا تبدیل شد که اکنون هدف اعتراض مخالفان سرمایه‌داری شده‌است؟ در قرن18 میلادی درخت چنار قدیمی‌ای در این خیابان بود که دلالان و تاجران زیر آن جمع می‌شدند و کار می‌کردند. در سال1792 بازرگانان و دلالان انجمنی به نام «پیمان چنار» تشکیل دادند که پایه و اساس بورس نیویورک شد. امضاکنندگان این پیمان نرخ دلالی و خرید و فروشی را که مصوب شده‌بود تأیید کردند. در سال‌های بعد، این محل مرکز تجمع بازرگانان شد و موقعیت جغرافیایی نیویورک و وجود چنین مرکزی در آن، این شهر را به پایتخت مالی آمریکا تبدیل کرد. وال‌استریت همواره به‌عنوان نماد سرمایه‌داری و ویژگی اصلی آن یعنی حرص و طمع برای سود بیشتر، مطرح بود اما هیچ‌گاه تا این حد در افکار عمومی مورد مذمت قرار نگرفته بود. مردم آمریکا می‌گویند که سود هنگفت سال‌های گذشته این خیابان نصیب دلالان و سهامداران بزرگ شده و حالا که نوبت به زیان رسیده، مردم باید بهای این زیان را بپردازند.
وقتی رسانه‌ها خود را به خواب زدند
ابتدا پوشش رسانه‌ای جنبش وال‌استریت بسیار کمرنگ بود اما اعتراض‌ها به سرعت در نقاط مختلف کشور گسترش یافت و جمعیت بیشتری در راهپیمایی‌ها و اعتصاب‌ها شرکت کردند. باوجود قوت‌گرفتن اعتراض‌ها، رسانه‌ها همچنان منفعل ماندند و بازتاب‌های خبری ناامیدکننده بود. معترضان، رسانه‌ها را به باد انتقاد گرفتند و آنها را به بی‌تفاوتی، به حاشیه راندن راهپیمایی‌ها و ناتوانی در نمایش دادن منافع و خواسته‌های عمومی متهم کردند. معترضان از رابطه و پیوند رسانه‌ها با نظامی که آنها درصدد تغییرش هستند، سخن گفتند. این جریان و حوادثی که درپی داشت، رسانه‌های آمریکا را حسابی سردرگم کرد. هرچند دیر اما سرانجام مناظره‌های تلویزیونی و رادیویی برای بحث در مورد ماهیت این جنبش شروع شد. گرچه آنها خیلی دیر به‌خود آمده و تصمیم گرفتند پوشش خبری جنبش ضدوالاستریت را آغاز کنند اما هنوز دقیقا نمی‌دانند با چه جریانی مواجه هستند!روشن است که نحوه پوشش خبری این جنبش کاملا تحت‌تأثیر جریان‌های سیاسی است و احزاب تلاش می‌کنند از وضعیت فعلی به سود خود استفاده کنند. در حقیقت، مناظره‌ها و برنامه‌های تلویزیونی و رادیویی، حتی فضاهای مجازی تریبون‌هایی هستند برای دمکرات‌ها و جمهوریخواهان تا کفه ترازوی انتخابات سال آینده را به سود خود سنگین‌تر کنند.
جنبش پدران و پدربزرگ‌ها
بسیاری از معترضان جنبش وال‌استریت را اشغال کنید، سن و سالشان به دانشجویان نمی‌خورد. آیا می‌توان گفت موج جدیدی از چپگراهای کهنه‌کار و رادیکال‌های دهه60 به راه افتاده است؟رابرت هاکت، استاد دانشکده حقوق دانشگاه کرنول که نزدیک پارک زوکاتی، یعنی نقطه شروع جنبش ضدوالاستریت در نیویورک زندگی می‌کند، در مورد ماهیت اعتراض‌های اخیر می‌گوید: این جنبش با جنبش‌های قدیمی‌تر مانند فعالیت‌های ضدجنگ تفاوت دارد. از نظر هاکت، در این جنبش، تقسیمات سیاسی یا سنی وجود ندارد و مشکلات اقتصادی، پیر و جوان را با گرایش‌های سیاسی مختلف مورد هدف قرار داده است.تعدادی از فعالان سیاسی کهنه‌کار از روزگار قدیم در این اعتراضات حضور دارند. مارگارت رتنر کانستلر، بیوه وکیل اسطوره‌ای ترقی‌خواه ویلیام کانستلر، یکی از این چهره‌هاست که در دل هیاهو و اعتراض‌ها حاضر بوده و وکالت بسیاری از معترضانی که به خاطر بند آوردن راه و منع رفت‌وآمد در پل بروکلین دستگیر شده‌اند را به عهده گرفته است. کانستلر ضمن اشاره به اینکه سازمان‌دهی جنبش ضد وال‌استریت او را به آینده امیدوار کرده، می‌گوید: من مادربزرگم و اینها فرزندانم هستند.کانستلر برای اشاره به قدرت مردم، اعتراض‌های سال1999 در سیاتل را که در مخالفت با اجلاس سازمان تجارت جهانی شکل گرفته بود، مثال می‌زند.
افزایش جرم و جنایت
در یک سال اخیر و با وخیم شدن شرایط اقتصادی در آمریکا، میزان جرم و جنایت در این کشور افزایش یافته‌است. این افزایش جرم و جنایت در ایالت‌هایی که به‌دلیل کسری بودجه، مجبور به کاهش هزینه‌ها شده‌اند، بیشتر نمود دارد. مثلا در جورجیا که بودجه پلیس و دادگاه‌ها در 2سال گذشته 25درصد کاهش یافته‌است، میزان جرم و جنایت هم دوبرابر شده‌است. عدم‌رسیدگی سریع به پرونده‌های قضایی موجب شده تا زندان‌ها پر شود از متهمان گناهکار و بی‌گناهی که رسیدگی به پرونده قضایی‌‌شان گاه تا 3سال طول می‌کشد. از سال1991 تاکنون حقوق قضات در آمریکا تنها 39درصد افزایش یافته‌است. این در حالی است که هزینه زندگی در همین مدت در آمریکا 50درصد بیشتر شده‌است. همین موضوع موجب شده که بسیاری از قضات خوب در این کشور به کارهای خصوصی و تجارت روی آورند. رسانه‌های آمریکایی اخیرا درباره تضعیف دستگاه قضایی این کشور در نتیجه کاهش بودجه هشدار داده‌اند. به نوشته این رسانه‌ها، بار کسری بودجه و مشکلات اقتصادی کشور نباید تنها با فشار بر دستگاه قضایی جبران شود. افزایش جرم و جنایت موضوع محسوسی برای مردم جامعه است و یکی از موارد نارضایتی آنها از سیستم حاکم به حساب می‌آید.
نسل جدید مخالفان جنگ
در سالگرد اشغال افغانستان توسط نیروهای آمریکا و ناتو، در شهرهای آمریکا تظاهرات گسترده‌ای در مخالفت با جنگ برگزار شد. این تظاهرات را ائتلاف «جنگ را متوقف کنید» سازمان‌دهی کرده بود. این ائتلاف که بعد از حملات 11 سپتامبر تشکیل شد، مجموعه‌ای متشکل از گروه‌های صلح‌طلب و افرادی از تمام احزاب و گروه‌های سیاسی است که به سرعت هوادارانی در آمریکا و اروپا پیدا کرد. فعالان سیاسی قدیمی گروه «مبارزات برای خلع سلاح اتمی» به ائتلاف «جنگ را متوقف کنید» پیوستند و این ائتلاف اهمیت زیادی در میان مردم پیدا کرد. اکنون که جنگ آمریکا تعداد زیادی کشته و مجروح در افغانستان و عراق بر جای گذاشته، باعث نقض حقوق بشر شده و شرکت‌های امنیتی و تسلیحاتی سودهای کلانی به جیب زده‌اند، آیا هنوز هم کسی می‌تواند بگوید که آمریکایی‌ها کار درستی انجام داده‌اند؟ نسل جدیدی از جوانان در سطح جهان یاد گرفته‌اند که با ماهیت جنگ مخالفت کنند. مخالفت با جنگ افغانستان آن هم از سوی جوانان آمریکا نقطه اوج جنبشی اعتراضی است که اخیراً آغاز به‌کار کرده است. هواپیماهای بدون سرنشین آمریکا همچنان به کشتن روستاییان در افغانستان و پاکستان ادامه می‌دهند، این در حالی است که فقر و فساد هم در افغانستان افزایش یافته و اختلافات و شکاف‌ها میان مردم اروپا و شمال آمریکا و مسلمانان جهان هم در مقایسه با گذشته بیشتر شده است.
کاهش اعتماد به وال‌استریت
خصومت مردم آمریکا با وال‌استریت در طول 40سال گذشته به بالاترین حد خود رسیده است. آمریکایی‌ها هرگز کارگزاران بورس و بانکداران وال‌استریت را دوست نداشته‌اند، هرچند از آنان متنفر نیز نبوده‌اند. پس چرا این دشمنی فزونی گرفته است؟ پاسخ را باید در آشوب‌های اقتصادی و رسوایی‌های عظیم وال‌استریت جست. عامه مردم اکنون نسبت به مؤسسات مالی و بانک‌ها بدبین شده‌اند. در یک نظرسنجی عمومی که توسط شورای تحقیقات ملی انجام شده، از آمریکایی‌ها درباره اعتمادشان به بانک‌ها و مؤسسات مالی از سال 1973 تاکنون سؤال شده است. در حدفاصل ماه مارس سال2006 تا ماه مارس2010 میزان اعتماد مردم به بانکدارها 19درصد کاهش یافته است. این آمار تنها بیانگر نارضایتی آمریکایی‌ها بابت میزان حساب‌های مالی‌شان نیست بلکه نشان‌دهنده این است که وال‌استریت بازی‌ای را انجام میدهد که فقط بانکدارها می‌توانند در آن برنده شوند. در یک نظرسنجی صورت گرفته در ماه آوریل2011 مشخص شد 26درصد کسانی که در وال استریت کار می‌کنند، درست مانند سایر مردم، صادق و اخلاق‌گرایند و 67درصد پرسش‌شوندگان عادی معتقد بودند کارکنان وال‌استریت اگر بتوانند قوانین را نقض کنند، پول زیادی به‌دست می‌آورند و از زیر بار مسئولیت شانه خالی می‌کنند.
ناخشنودی آمریکایی‌ها از کنگره
جنبش اعتراضی اخیر آمریکا اگرچه از ابتدا با شعارهایی علیه بورس و بنگاه‌های مالی و اقتصادی بزرگ آمریکا آغاز شد اما رفته‌رفته ابعاد تازه و گسترده‌ای یافت و دامنه اهدافش در شعارها، پارچه‌نوشته‌ها و وبلاگ‌‌ها بیشتر شد. معترضان آمریکایی علاوه بر بورس وال‌استریت و مدیران بانک‌ها و بنگاه‌های اقتصادی، از کنگره آمریکا هم ناراضی هستند. بسیاری از آمریکایی‌ها از دست کنگره آن کشور ناخشنود هستند. براساس نظرسنجی اخیر روزنامه «واشنگتن‌پست» و شبکه خبری «ای‌بی‌سی»که هفته گذشته منتشر شد، تنها 14درصد از آمریکایی‌ها عملکرد کنگره را تایید می‌کنند. بعد از اعلام این نظرسنجی خانم نانسی پلوسی، رهبر اقلیت دمکرات کنگره آمریکا در مصاحبه‌ای تلویزیونی گفت او خودش را در گروه آمریکایی‌هایی می‌بیند که از کنگره ناخشنود هستند.پلوسی تصریح کرد: من را جزو آمریکایی‌هایی در نظر بگیرید که با اقدامات کنگره مخالفند. ما مسئول کارهایمان هستیم و باید تلاش کنیم که به تفاهم و نقطه مشترکی برسیم. خانم پلوسی سعی کرد از این فضا برای تحت فشار گذاشتن اکثریت جمهوریخواه کنگره برای تصویب طرح‌های مورد نظر دولت اوباما و دمکرات‌ها استفاده کند. در یک‌سال گذشته رویارویی دمکرات‌ها و جمهوریخواهان در کنگره آمریکا بر سر طرح‌های پیشنهادی دولت بالا گرفته‌است.
هزینه تظاهرات معترضان برای پلیس
از زمان شروع اعتراض‌های جنبش اشغال وال‌استریت در نیویورک، پلیس نیویورک در کل منطقه منهتن که محل اصلی تجمع معترضان است مستقر بوده همین موضوع باعث شده تا هزینه پلیس در این یک ماه به‌شدت افزایش یابد. با توجه به وضعیت کسری بودجه فدرال و ایالتی در سراسر آمریکا، این موضوع مورد توجه ویژه رسانه‌های آمریکا قرار گرفته‌است. پلیس نیویورک اعلام کرده که اعتراض‌های یک ماه گذشته در منهتن بیش از 2میلیون دلار برای اداره پلیس هزینه در برداشته‌است. بیشتر این هزینه صرف پرداخت اضافه‌کاری به نیروهایی شده که مجبورند اطراف محل تجمع معترضان و متحصنین نگهبانی دهند. این در حالی است که براساس دستور مایکل بلومبرگ، شهردار نیویورک به همه دستگاه‌های اجرایی ایالت، آنها مجبورند هزینه‌های خود را کاهش دهند. این کاهش بودجه موجب شده‌بود که پلیس نیویورک نتواند گروه جدیدی از افسران تازه‌نفس را در شش‌ماهه نخست سال 2011 به خدمت بگیرد. ازسوی دیگر این اعتراض‌ها ممکن است به کل بودجه نیویورک هم لطمه وارد کند. بودجه امسال نیویورک 66 میلیارد دلار بوده که با توجه به طرح صرفه‌جویی اقتصادی ناشی از بحران جاری مالی در آمریکا، هیچ متممی برای اضافه شدن بر این بودجه در نظر گرفته نشده‌است.
نگاه غیرآمریکایی‌ها
جنبش اعتراضی آمریکایی‌ها از همان آغاز تحت پوشش گسترده شبکه الجزیره و دیگر رسانه‌های خبری خاور‌میانه‌ای و همچنین کاربران توییتر قرار گرفت، شاید از آن جهت که این رسانه‌ها عواملی را که در حال تغییر اوضاع سیاسی منطقه و جهان است به خوبی می‌شناسند. در روزهای نخست وقتی رسانه‌های آمریکایی این جنبش را چندان جدی نمی‌گرفتند، در شرق جهان، هم تلویزیون‌ها و هم وبلاگ‌‌ها به‌طور گسترده خبر تجمعات اولیه و محدود آمریکایی‌ها در وال‌استریت را پوشش می‌دادند و دنبال می‌کردند؛ تظاهراتی که اول با 300نفر شروع شد. اما حالا تعداد تظاهرات کنندگان به چندین هزار نفر رسیده‌است. طی یک ماه گذشته، اظهار نظر مردم خاورمیانه در اینترنت نشان میدهد که آنها در مقایسه با مردم خود آمریکا اعتراض‌های وال استریت را خیلی جدی‌تر گرفته‌اند. در این خصوص مقامات آمریکا ماجرا را اینگونه توجیه می‌کنندکه آنها از اوضاع داخلی آمریکا اطلاع ندارند، اما این دقیقا همان چیزی است که آمریکایی‌ها هنگامی که در مورد کشورهای دیگر اظهار نظرهای به‌اصطلاح عالمانه می‌کنند از مردم آن کشورها می‌شنوند. البته این مورد را باید مستثنی کرد، چون همین مردم غیر آمریکایی که سال‌ها حقوقشان نقض و شرافتشان لگدمال شده ممکن است شکاف‌های جامعه آمریکا را بهتر از خود آمریکایی‌ها تشخیص دهند.
توجه چین به اشغال وال‌استریت
تظاهرات‌کنندگان جنبش اشغال وال‌استریت در آمریکا توجه بسیاری از مقامات و مردم چین را بر انگیخته‌اند. مسئولان رسانه‌ها و جامعه آنلاین چین به این موضوع می‌پردازند که این جنبش اعتراض‌‌آمیز چه معنا و مفهومی می‌تواند داشته‌باشد. اوایل هفته جاری گروه کوچکی از مستمری‌بگیران در استان «هنان» در مرکز چین در راستای حمایت از تظاهرات‌کنندگان آمریکایی دست به راهپیمایی زدند. در این تظاهرات پارچه‌نوشته‌ای دست مردم بود با این مضمون که ما از جنبش اعتراضی قدرتمند اشغال وال‌استریت مردم آمریکا حمایت می‌کنیم. این تظاهرات آرام و بی‌صدا برگزار شد. بعضی از پیرمردها نوارهای پارچه‌ای قرمزی را به هم بسته و خواستار اتحاد کارگران سراسر جهان بودند. بسیاری دیگر از پیرمردهای چینی در حالی که دستشان را به پشتشان زده بودند، آرام و ساکت ایستادند. در رسانه‌ها و اینترنت چین بحث‌های زیادی در مورد این تظاهرات صورت گرفته است.تظاهرات وال‌استریت آمریکا در چین در صدر اخبار قرار دارد و رسانه‌های محلی آن کشور هم از نزدیک این تحولات را دنبال می‌کنند. مردم چین واکنش‌های متفاوتی در مورد تظاهرات وال استریت از خود نشان می‌دهند. بعضی‌ها از ایجاد درگیری‌ها در آمریکا خوشحال هستند، به خاطر اینکه اکنون قدرت حزب دمکرات کاهش یافته است
پیام چامسکی به معترضین
در هفته دوم اعتراض‌های وال‌استریت، نوام چامسکی، نویسنده و روشنفکر برجسته آمریکایی و از جهانی‌ترین سیستم‌ستیزان آمریکا پیامی برای معترضان فرستاد. در این پیام آمده‌است: هر کس که چشمان بازی دارد، می‌داند که گانگستریسم وال استریت و نهادهای مالی به‌طور کلی، لطمه جدی به مردم آمریکا و جهان وارد کرده‌است. با افزایش قابل‌توجه قدرت این نهادها در اقتصاد آمریکا که افزایش قدرت سیاسی‌شان را هم در پی داشته، این خسارت طی 30سال گذشته ادامه داشته است؛ این یک دور باطل در جامعه آمریکاست. یک بخش کوچک از جمعیت که یک درصد از مردم آمریکا هستند بخش عمده ثروت و قدرت سیاسی را در دست دارند و بقیه مردم مجبورند زندگی عاریه‌ای داشته‌باشند.
آن یک درصد بدون هیچ ناراحتی و عذاب وجدانی کارهای زشتشان را انجام می‌دهند و آن‌قدر دانه درشت هستند که نه تنها شکست نمی‌خورند بلکه زندان هم نمی‌افتند. اعتراض‌های شجاعانه و قابل احترامی که در وال‌استریت آغاز شده‌است باید توجه عموم مردم را به این معضل جلب کند. این اعتراض‌ها باید به تلاش برای غلبه بر این مشکل منجر شود.
حمایت پلوسی
نانسی پلوسی، رهبر دمکرات‌ها درکنگره آمریکا، در هفته سوم اعتراض‌های وال‌استریت از این جنبش حمایت کرد. او تصریح کرد که از این جنبش که در سراسر آمریکا گسترش یافته است پشتیبانی می‌کند. پلوسی در مصاحبه اختصاصی با شبکه خبری «ای‌بی‌سی‌نیوز» که مجری آن «کریستین امانپور» بود،گفت: من از پیام جنبش «وال‌استریت را اشغال کنید» یا هر جنبش دیگری که می‌گوید در آمریکا تغییر باید اتفاق بیفتد استقبال می‌کنم.ما نمی‌توانیم به گونه‌ای حرکت کنیم که با زندگی مردم آمریکا هماهنگ نباشد. او تصریح کرد: خشم تظاهرات‌کنندگان وال‌استریت به خاطر بیکاری است که اکنون آمار آن به بالای 9درصد رسیده.رهبر دمکرات‌های مجلس نمایندگان آمریکا در این‌باره افزود: شکست دولت واشنگتن در خرید سرمایه‌ها از مؤسسات اقتصادی برای تقویت بخش خصوصی، باعث شده است که دشمنی و خصومت آمریکایی‌ها با وال‌استریت بیشتر شود. پلوسی همچنین افزود: ما باید برای جوانان آمریکایی شغل ایجاد کنیم. رئیس‌جمهور آمریکا پیشنهاد ایجاد اشتغال را مطرح کرده است. برای اوباما واقعا مهم است که توضیح دهد این طرح چه چیزی است و حداقل باید این موضوع را بارها و بارها تکرار کند.بعضی اوقات رسیدن به تفاهم و نقطه مشترک کاری دشوار است.
فعالیت اینترنتی
تظاهرات اعتراضی آمریکا اکنون علاوه بر گسترش فیزیکی، یک جریان فراگیر را در سایت‌های اینترنتی و شبکه‌های اجتماعی به راه انداخته است. با شعارهای جنبش «اشغال وال استریت» اکنون هزاران صفحه در سایت‌های مختلف به‌وجود آمده است که کاربران در آنها به هماهنگی تجمع‌های بعدی و بحث درباره نگرانی‌های معترضان می‌پردازند. علاوه بر این در این سایت‌ها برنامه بیش از ۹۰۰ تجمع در نقاط مختلف آمریکا چیده می‌شود و کسانی که خود را قربانیان وضعیت اقتصادی آمریکا و بی‌عدالتی در این کشور می‌دانند به مطرح کردن مشکلات خود در این سایت‌ها می‌پردازند. بحث‌های اینترنتی در این رابطه به‌صورت موازی با تجمع‌های خیابانی در شهرهای مختلف از جمله بوستون، شیکاگو، لس آنجلس و واشنگتن گسترش یافته است. سایتی به نام «با هم اشغال کنیم» به همین خاطر در تلاش است که تجمع‌های فیزیکی معترضان را با فعالیت‌های مجازی آنها پیوند بزند. یکی از فعالان اینترنتی جنبش اشغال وال‌استریت می‌گوید: فعالیت در سایت‌های مجازی در‌واقع ریشه کار ماست. ما از سایت‌ها برای اطلاع رسانی به مردم، جمع‌آوری کمک‌های مالی و بحث و گفت‌وگو درباره برنامه‌ها استفاده می‌کنیم. در نهایت همین سایت‌ها هستند که تجمع‌های ما را در مناطق مختلف شکل می‌دهند.
متهم کردن معترضان
مایکل بلومبرگ، شهردار نیویورک روزهای سختی را پشت‌سر گذاشته و اکنون به یکی از چهره‌های مخالف معترضان تبدیل شده است. وی به تازگی در یک برنامه رادیویی با بی‌فایده خواندن تجمع معترضان، جنبش اشغال وال‌استریت را به تلاش برای از بین بردن مشاغل در این شهر متهم کرد.
در این برنامه رادیویی بلومبرگ اعلام کرد که این تجمع‌ها در تضاد با فعالیت‌های اقتصادی این شهر است. وی گفت: آنچه آنها می‌خواهند انجام دهند تلاش برای گرفتن شغل از کسانی است که در این شهر در حال فعالیت هستند. وال‌استریت ستون اصلی اقتصاد شهر نیویورک و قلب تجاری آمریکا به حساب می‌آید. بلومبرگ برای ترساندن مردم هشدار داده است که فعالیت این جنبش باعث خواهد شد که با از بین رفتن مشاغل و کم شدن درآمد مالیاتی، دیگر پولی برای فعالیت نیروهای شهرداری( تمیز کردن خیابان‌ها و پارک‌ها) باقی نماند. بلومبرگ با وجود این اتهام‌ها تلاش کرد که همه پل‌ها را پشت سر خودش خراب نکند و خواسته‌های برخی از معترضان را قانونی خواند. فرماندار نیویورک هم برای آرام کردم اعتراض‌ها در این شهر اعلام کرد که خشم معترضان را می‌فهمد اما آنها باید اعتراض‌های خود را با اهمیتی که وال‌استریت برای اقتصاد آمریکا دارد هماهنگ کنند.
اعتراض به بیکاری
برای هر کسی که می‌خواهد از علت‌های اصلی اعتراض‌ها در آمریکا اطلاع داشته باشد فهمیدن اوضاع بازار کار در این کشور مهم است. چند وقت پیش گزارشی درباره نرخ بیکاری و وضعیت اقتصادی آمریکا منتشر شد که هر چند بهتر از انتظارها بود اما همچنان باعث نگرانی است. در این گزارش تأکید شده که اقتصاد آمریکا به حدی که بتواند مشکل بیکاری در این کشور را حل کند رشد نداشته است. برای ۴۴میلیون آمریکایی بین ۲۰ تا ۳۴ سال وضعیت بیکاری در این کشور نگران کننده‌تر از دیگران است. این گروه اکثریت کسانی را تشکیل می‌دهند که اکنون در شهرهای مختلف جنبش اشغال وال‌استریت را تشکیل داده‌ند و به وضعیت اقتصادی خود معترض هستند. از ماه سپتامبر نرخ بیکاری برای این گروه سنی 11/3 درصد بوده است. این در حالی است که این نرخ برای جمعیت عمومی آمریکا 9/1 درصد تخمین زده شده است. معترضان افراد فراری از کار نیستند. براساس آمارها د ر این گروه سنی از هر 5 نفر، 4 نفر به‌دنبال کار هستند و اطلاعات خود را در بانک کاریابی وارد کرده‌اند.
با اینکه جوان‌ها برخی مواقع در آمریکا متهم به فرار از کار می‌شوند اما آمار بیکاری در رده سنی آنها با آمار رده‌های سنی دیگر در این کشور مشابه است.
پلیس‌های خصوصی وال‌استریت
در روزهای اخیر فیلم‌های کوتاهی در سایت‌های اینترنتی و وبلاگ‌‌های آمریکایی منتشر شد که در آن اعضایی از پلس آمریکا با پیراهن‌های سفید (برخلاف یونیفرم مخصوص پلیس نیویورک که آبی‌رنگ است) مجهز به اسپری فلفل در حال رفتار خشن با معترضان وال‌استریت نشان داده می‌شدند. بعضی رسانه‌های آمریکایی درباره این افراد توضیح داده‌اند که آنها افسران ارشد پلیس نیویورک هستند، اما اسناد و مدارکی در بعضی نشریات آمریکایی منتشر شده که چیز دیگری را نشان میدهد. نشریه اینترنتی کانترپانچ در این باره نوشت: براساس قانونی که در سال 1998 در شهر نیویورک به تصویب شهردار رسید، بورس وال‌استریت و شرکت‌ها و بانک‌های منهتن می‌توانند در ازای پرداخت پولی معادل 37 دلار در هر ساعت، بعضی نیروهای پلیس را به استخدام خود درآورند. انتشار تصاویر این پلیس‌های خصوصی و به‌اصطلاح محافظ شخصی در اینترنت خشم مردم و معترضان به وال‌استریت را بیشتر کرده‌است. نام و تصاویر این پلیس‌های پیراهن سفید زیر ذره‌بین وبلاگ نویسان و فعالان فضای مجازی در آمریکا قرار گرفته‌است و هر روز اخبار و اطلاعات تازه‌ای از چگونگی سازمان‌دهی آنها و میزان دریافت حقوق و ارتباطات آنها با پلیس نیویورک و بنگاه‌های اقتصادی منتشر می‌شود.
موج سواران
کمیته تبلیغات انتخاباتی کنگره حزب دمکرات از طریق ای‌میل و توییتر، حمایت خود را از جنبش ضد وال‌استریت اعلام کرده است. این گروه که قصد دارد ناکامی دمکرات‌ها را جبران کرده و در انتخابات مجلس نمایندگان که سال2012 برگزار می‌شود، جایگاه از دست رفته‌‌اش را بازیابد، نشان داده که با آرمان‌های معترضان جنبش وال‌استریت را اشغال کنید موافق است. تی‌پارتی که ضد مالیات است نیز برای حامیان ای‌میل‌هایی برای دریافت کمک‌های مالی فرستاده اما هرگونه مقایسه و تشبیه این حزب و جنبش وال‌استریت را اشغال کنید را توهین‌آمیز دانسته است. در نامه آنها آمده است:تنها نقطه مشترک میان ما این است که هر دومخالف کمک‌های مالی هنگفتی که به وال‌استریت می‌شود، هستیم.علاوه بر گروه‌ها و احزاب سیاسی که به شکلی رسمی به‌منظور حمایت از معترضان گام برمی‌دارند، افراد مستقل نیز این جنبش را مورد حمایت قرار داده‌اند.اعضای یک گروه ناشناس از فعالان مجازی نیز به مدت یک‌دقیقه وب‌سایت بورس نیویورک را از کار انداختند؛ البته این وقفه در روال تجارت خللی ایجاد نکرد اما راهی بود برای نشان دادن اعتراض.یکی دیگر از واکنش‌های اعتراضی، تلاش عده‌ای برای اشغال موزه هوا و فضای واشنگتن بود که با دخالت نیروهای پلیس پایان یافت.
برخوردهای پلیس
در آمریکا تجمع اعتراضی موضوع نادری نیست اما تجمعی که طولانی شود و با چنین گستردگی‌ای در چندین شهر و ایالت برگزار شود خصوصا آنکه در اعتراض به سیستم حاکم و سرمایه‌داری باشد، چندان از سوی پلیس تحمل نمی‌شود. در برخی کشورهای اروپایی پلیس با تجمعات اعتراضی مدارای زیادی می‌کند اما وقایع روزهای گذشته در آمریکا نشان میدهد که چنین مدارایی در آمریکا وجود ندارد. در هفته نخست اعتراض‌های آمریکا که با شصت و ششمین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل همزمان شده‌بود، پلیس با استفاده از تورهای پلاستیکی مانع از پیشروی معترضان از محل تحصن‌شان در پارک زوکاتی شد. این اقدام پلیس خشم معترضان را برانگیخت. یک روز بعد، پلیس با معترضان برخورد خشونت‌آمیزی داشت که انتشار تصاویر و فیلم‌های این برخوردها در سایت‌های اینترنتی بر تعداد معترضان افزود. چنین شد که تجمع معترضان از 300نفر ناگهان به 2هزارنفر رسید. در هفته دوم تجمعات، وقتی معترضان به سمت پل بروکلین در منهتن حرکت کردند پلیس مانع از پیشروی آنها شد و 700نفر را دستگیر کرد. هر چه برخورد پلیس با معترضان تندتر می‌شد بر تعداد آنها در خیابان افزوده می‌شد. تاکنون نزدیک به 2هزار نفر در جریان این اعتراض‌ها دستگیر شده‌اند.روی پلاکاردهای معترضان اکنون در کنار شعارهای ضد‌بنگاه‌های اقتصادی، شعارهایی علیه پلیس هم دیده می‌شود.
